Rozmowa online z dr. Mirosławem Węckim, autorem albumu „Wojciech Korfanty 1873–1939“ – 17 sierpnia 2020 godz. 18.00

Youtube: IPN Katowice

17 sierpnia 1939 r. w Katowicach zmarł Wojciech Korfanty, dyktator III Powstania Śląskiego, poseł, jeden z przywódców Chrześcijańskiej Demokracji, wicepremier rządu RP (1923), więzień brzeski i współtwórca antysanacyjnego Frontu Morges.

Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach zaprasza na cykl programów „Czekając… czytając w Przystanku Historia“, w którym przedstawi swoje najnowsze publikacje. Czwarte spotkanie zostanie wyemitowane 17 sierpnia 2020 r., o godz. 18.00 na fanpage’u na Facebooku Instytut Pamięci Narodowej w Katowicach  oraz kanale YouTube IPNtv Katowice.

Polecamy rozmowę z dr. Mirosławem Węckim, autorem książki oraz materiałów edukacyjnych IPN o Wojciechu Korfantym. Historyk jest pracownikiem  Uniwersytetu Śląskiego i Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Katowicach.

Z  autorem publikacji rozmawia Ryszard Mozgol, naczelnik Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej IPN w Katowicach (OBEN IPN Katowice).

Wojciech Korfanty (1873–1939) to najważniejszy przedstawiciel polskiego ruchu narodowego z Górnego Śląska. Przeciwstawiał się germanizacyjnej polityce władz niemieckich wobec ludności polskiej, walczył o polepszenie sytuacji niższych warstw społecznych. Występował na forum parlamentarnym i na wiecach, był czynny jako dziennikarz i wydawca prasowy, stworzył gazety „Polak” i „Górnoślązak”. W listopadzie 1918 r. został członkiem Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu, kierował jej wydziałem wojskowym w czasie powstania wielkopolskiego. Gdy w traktacie wersalskim zapisano, że los Górnego Śląska ma zostać rozstrzygnięty w plebiscycie, stanął na czele Polskiego Komisariatu Plebiscytowego i kierował jego akcją propagandową. W maju 1921 r. wywołał III powstanie śląskie i został jego dyktatorem, odnosząc sukcesy militarne i polityczne. Wskutek oporu Józefa Piłsudskiego nie objął stanowiska premiera, pozostał jednak wiodącym politykiem w województwie śląskim. Był jednym z twórców i liderów polskiej chadecji, wydawcą i publicystą dziennika „Polonia”. Po zamachu majowym 1926 r. przeciwstawił się sanacji, za co spotkały go szykany, m.in. uwięzienie w Brześciu. W 1938 r. wyemigrował do Czechosłowacji. Powrócił do Polski w kwietniu 1939 r. i został aresztowany. Zmarł tuż po zwolnieniu z więzienia. Na Górnym Śląsku był legendą już za życia. Dziś jego pomnik uświetnia jeden z centralnych placów Katowic.

cygarek

źródło: IPN Katowice

Dodaj komentarz