Wyborcy mają trudność w ocenie polityków, gdyż nie rozumieją, jakimi kryteriami posługują się oni, podejmując decyzje.
Chodzi oczywiście nie o to, co politycy mówią, gdyż wynika to z analizy sondaży, co dane grupy wyborców chcą usłyszeć i nie ma żadnego wpływu na realne działania. Elektorat zaś zwraca głównie uwagę na piar i w oparciu o niego tworzy sobie obraz polityka, a potem się skarży, że został oszukany.
Gdyby zaś polityk zaryzykował rezygnację z piaru i przedstawiał prawdzie koszty swych pomysłów, nie uzyskałby wystarczającego poparcia. Dla polityka najważniejsze jest zdobycie i zachowanie władzy oraz umocnienie własnej pozycji. Dlatego jego postępowanie jest wyznaczane przez odpowiedź na pytanie: co będzie służyło w danym momencie zdobyciu przez mnie władzy i umocnieniu mojej pozycji.
To dlatego większość czasu, a w znaczącej liczbie przypadków cały czas, polityk poświęca się takim działaniom, które mogą przynieść mu władzę. Jeśli przeciwnik zachowuje status quo jako służące bardziej umocnieniu jego władzy, to konkurent wysunie hasło reform, co nie oznacza, że gdy wygra, będzie reformy realizował, jeśli zorientuje się, że mogą one nie wzmocnić jego pozycji, lecz ją osłabić, gdyż na przykład opór wewnętrzny jest zbyt silny lub naciski potężnych sąsiadów tak mocne, że zdestabilizują jego rządy.
Rzecz jasna rezygnacja z reform nie będzie miała odbicia w piarze, który może zachować starą formę, jeśli tego będzie oczekiwał elektorat. Dlatego jeśli chcemy prawidłowo ocenić polityka i użyczyć mu naszego poparcia, musimy sobie odpowiedzieć na pytanie, w jakiej polityce na danym etapie polityk upatruje wzmocnienie swojej pozycji, zdobycie lub zachowanie zdobytej władzy, a nie dawać się uwieść jego narracji.
Autor publikacji: Jerzy Targalski
źródło: https://jozefdarski.pl/13750-co-jest-najwazniejsze-dla-polityka