Po zajęciu miasta w 1655 r. Szwedzi uczynili z niego ważny punkt strategiczny na drodze do Prus Królewskich. Działania zmierzające do jego odzyskania rozpoczęto w lipcu 1658 r., a w końcowej fazie wzięło w nich udział 18,7 tys. żołnierzy polskich i 4,6 tys. cesarskich. Twierdzy broniło 2,5 tys. Szwedów pod komendą gen. mjr. Bartholda Hartwiga von Bulowa, wspartych silną artylerią. Szturm przeprowadzony nocą z 16 na 17 listopada i zakończony zdobyciem trzech ważnych bastionów, przesądził o losach załogi, która skapitulowała 30 grudnia.