Rząd ogłosił brunatną strefę – przymusowe szczepienia nawet niesprawdzonymi szczepionkami stały się faktem

Wprowadzono przepisy wzorowane prawdopodobnie na regulacjach komunistycznych Chin.

Nie rozwijając się za wiele na ten temat, przy okazji wprowadzania do ustawy przepisów pozwalających karać za brak maseczki, którego to przepisu dotychczas w ustawie nie było i co powodowało, że rozporządzenia i mandaty nie posiadały podstawy prawnej, czyli były prawnie nieskuteczne lub bezprawne, jak kto woli, wprowadzono przy przy okazji przymus szczepień – przymus dosłowny – siłowy – nie tylko środkami administracyjnymi.

Od 20 października, jeśli nie będziemy chcieli przyjąć na przykład niesprawdzonej szczepionki, nie wystarczy, że można będzie nam nakazać 14-dniową kwarantanne – policjant wykręci ręce, drugi przydusi do ziemi, pielęgniarka założy nam kaftan bezpieczeństwa, a lekarz w imię ratowania naszego zdrowia i życia, na siłę wstrzyknie nam jakąś substancję, która równie doprze może pomóc, jak i zabić.

Tym się jednak nie przejmują, gdyż ta sama ustawa uwalnia lekarzy od odpowiedzialności za zabicie pacjenta w ramach procedury covidowej.

Ustawę tę poparła również lewica, zachwycona zamordystycznymi konotacjami rodem z piekielnego komunizmu, który zawsze wie najlepiej, a to swoje „najlepiej” zawsze realizuje siłą i terrorem, gdyż tak się składa, że duża część obywateli nie akceptuje nienaukowych, socjotechnicznych manipulacji inżynierii społecznej.

Ustawę wprowadza się oczywiście, żeby opanować pandemię, na czas pandemii, ale władza nie lubi rezygnować z raz zdobytej władzy nad obywatelami, zatem przymus szczepionek wprowadza się na stałe.

---

Warszawa, dnia 31 sierpnia 2020 r. Poz. 1493 USTAWA z dnia 14 sierpnia 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia funkcjonowania ochrony zdrowia w związku z epidemią COVID-19 oraz po jej ustaniu

---

Warszawa, dnia 20 października 2020 r. Poz. 1845 OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU RZEC ZYPOSPOLITEJ P OLSKIEJ z dnia 8 października 2020 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi

Art. 36. 1. Wobec osoby, która nie poddaje się obowiązkowi szczepienia, badaniom sanitarno-epidemiologicznym, zabiegom sanitarnym, kwarantannie lub izolacji obowiązkowej hospitalizacji, a u której podejrzewa się lub rozpoznano chorobę szczególnie niebezpieczną i wysoce zakaźną, stanowiącą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia innych osób, może być zastosowany środek przymusu bezpośredniego polegający na przytrzymywaniu, unieruchomieniu lub przymusowym podaniu leków.

8. Przymusowe podanie leku jest doraźnym lub przewidzianym w planie postępowania leczniczego wprowadzeniem leków do organizmu osoby – bez jej zgody

---

Całość artykułu 36:

Art. 36.

1. Wobec osoby, która nie poddaje się obowiązkowi szczepienia, badaniom sanitarno-epidemiologicznym, zabiegom sanitarnym, kwarantannie lub izolacji obowiązkowej hospitalizacji, a u której podejrzewa się lub rozpoznano chorobę szczególnie niebezpieczną i wysoce zakaźną, stanowiącą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia innych osób, może być zastosowany środek przymusu bezpośredniego polegający na przytrzymywaniu, unieruchomieniu lub przymusowym podaniu leków.

2. O zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego decyduje lekarz lub felczer, który określa rodzaj zastosowanego środka przymusu bezpośredniego oraz osobiście nadzoruje jego wykonanie przez osoby wykonujące zawody medyczne.
   Każdy przypadek zastosowania środka przymusu bezpośredniego odnotowuje się w dokumentacji medycznej.
3. Lekarz lub felczer może zwrócić się do Policji, Straży Granicznej lub Żandarmerii Wojskowej o pomoc w zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego. Udzielenie pomocy następuje pod warunkiem wyposażenia funkcjonariuszy lub żołnierzy w środki chroniące przed chorobami zakaźnymi przez tego lekarza lub felczera.
4. Przed zastosowaniem środka przymusu bezpośredniego uprzedza się o tym osobę, wobec której środek przymusu bezpośredniego ma być zastosowany, i fakt ten odnotowuje się w dokumentacji medycznej. Przy wyborze środka przymusu bezpośredniego należy wybierać środek możliwie dla tej osoby najmniej uciążliwy, a przy stosowaniu środka przymusu bezpośredniego należy zachować szczególną ostrożność i dbałość o dobro tej osoby.
5. Przymus bezpośredni polegający na unieruchomieniu może być stosowany nie dłużej niż 4 godziny. W razie potrzeby stosowanie tego przymusu może być przedłużone na następne okresy 6-godzinne, przy czym nie dłużej niż
   24 godziny łącznie.
6. Przytrzymywanie jest doraźnym, krótkotrwałym unieruchomieniem osoby z użyciem siły fizycznej.
7. Unieruchomienie jest dłużej trwającym obezwładnieniem osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa.
8. Przymusowe podanie leku jest doraźnym lub przewidzianym w planie postępowania leczniczego wprowadzeniem leków do organizmu osoby – bez jej zgody.

Art. 17. 1. Osoby, określone na podstawie ust. 10 pkt 2, są obowiązane do poddawania się szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym określonym na podstawie ust. 10 pkt 1, zwanym dalej „obowiązkowymi szczepieniami ochronnymi”.

oprac. Jacek Biel

• https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20200001845
• foto
• szczepionka, jako przymusowy zabieg profilaktyczny https://wpolityce.pl/polityka/523304-sejm-przeglosowal-przymus-szczepien-na-covid-19

https://youtu.be/orFvL7QzArk