Jak pandemia wpłynęła na młode pokolenie?

Zaczęły się wakacje, czas wytchnienia nie tylko dla uczniów od chorej szkoły zdalnej, ale dla wszystkich obywateli od mających znamiona obsesji działań polityków, którzy nie widzą nic oprócz wyolbrzymionego do monstrualnych rozmiarów koronawirusa. Dwa całe miesiące laby choć niestety nie do końca, bo z uprzykrzającą życie szkodliwą maską na twarzy. A od września znowu się zacznie zarówno szkoła jak i kołomyja z ratowaniem zdrowia i życia, która paradoksalnie wyrządza więcej szkód niż pożytku. Raczej trudno liczyć bowiem na to, że wirusy nagle przestaną mutować, a politycy nadawać fikuśne nazwy kolejnym ich odmianom. To, że przyznają się do błędu i zakończą ten cały koronacyrk między bajki należy włożyć.               

Zaledwie rok nauczania zdalnego, a już mamy katastrofalny stan wiedzy i umiejętności młodego pokolenia jak i kuriozalnie … stanu zdrowia, o którego ratowanie podobno chodziło. Totalny długotrwały brak aktywności fizycznej i intelektualnej, relacji społecznych z rówieśnikami i brak kontaktu z rzeczywistością oraz przeniesienie życia do sieci dały już intensywnie o sobie znać. Efektem są choroby ciała i umysłu, zmiany w psychice i postrzeganiu świata, niedostosowanie społeczne czy samotność. A tego nie da się tak łatwo jak zaległości programowych nadrobić. Tym bardziej, że nic nie wkazuje na to, że bliski jest koniec narracji zabójczej zarazy, a już przed tzw. pandemią dzieci i młodzież słabo radziły sobie z przytłaczającą rzeczywistością, o czym może świadczyć fala targnięć w tej grupie wiekowej na życie.             

Jak donosi portal sulechow.naszemiasto.pl wykładowca Uniwersyteu Zielonogórskiego, lubuski poseł Jacek Kurzępa, pozyskał środki i kieruje ważnym projektem badawczym, który wykaże skalę zmian zachowań i mentalności młodzieży spowodowanych pandemią oraz jej złe lub dobre strony, o ile takowe były. Będzie to miało niebagatelne znaczenie dla odbudowania zarówno pozycji zagubionej w pandemicznym świecie jednostki oraz relacji społecznych, jak i poprawy jakości edukacji. Z wypowiedzi dr hab. Jacka Kurzępy cytowanej przez portal wynika, że badania mają charakter współpracy specjalistów z różnych dziedzin, biorą w nich udział ,,pedagodzy, psycholodzy, socjolodzy, specjaliści od zarządzania mediów, politolodzy oraz medycy”, w dodatku członkowie zespołu badawczego wychodzą znacznie poza obszar zielonogórskiej uczelni, która otrzymała grant na przeprowadzenie tych badań. Są wśród nich również eksperci z innych zakątków Lubuskiego oraz wielu miast z całej Polski.          

Analiza porównawcza, która jest również ważna dla prowadzonych badań wymogła włączenie do projektu oprócz uczniów, których bezpośrednio dotyczą, również osoby z ich najbliższego otoczenia. Jak mówi sam kierujący projektem cytowany przez portal sulechow.naszemiasto.pl ważne jest zarówno podejście indywidualne jak i spojrzenie przez pryzmat zbiorowości i relacji:          ,,Interdyscyplinarna i komparatystyczna diagnoza problemów wtórnych wyłaniających się w postawach i zachowaniach współczesnej młodzieży w konsekwencji pandemii Covid-19, w perspektywie indywidualnej i wspólnotowej. W trakcie przymiarki uznałem, że teatr życia szkolnego to nie tylko uczniowie, ale także nauczyciele i rodzice. Więc podobne pytania, które skierowałem do uczniów, zadałem też nauczycielom i rodzicom”.          

Przeprowadzone w ramach grantu badania ilościowe obejmują specjalnie przygotowane ankiety skierowane zarówno do uczniów jak i ich nauczycieli oraz rodziców, a jakościowe m.in. bardziej szczegółowe wywiady indywidualne przeprowadzone z dyrektorami szkół oraz psychologami i pedagogami mogącymi najlepiej zdefiniować stan emocjonalny i psychiczny bractwa szkolnego, któremu przyszło funkcjonować w tej bardzo specyficznej rzeczywistości z powodu ogłoszenia pandemii, i które zostało poddane niesprawdzonej metodzie nauczania. Do tego dochodzą wywiady grupowe skierowane do młodzieży, rodziców i nauczycieli swobodnie wypowiadających się na forum na zadany temat. Choć rok szkolny skończył się badanie ze względu na świeżość spojrzenia jego uczestników na sprawę trwa nadal:         
,,Teraz jesteśmy po pozytywnym zweryfikowaniu 17,5 tysiąca ankiet. Badanie ma potrwać do lipca. Zależy mi, by zakończyć je w okresie pandemii. Powrót we wrześniu do szkół może dotyczyć już innej, szkolnej rzeczywistości. Przeżycia związane z Covid-19 po pewnym czasie mogą być już inaczej oceniane, wspominane itd.”.          

Co ciekawe pod uwagę zostanie również wzięte to co w związku z pandemicznymi ograniczeniami działo się w sieci, w której toczyło się głównie życie uczniów. Zajmują się tym specjaliści od zarządzania mediów. Analizują podejmowane na forach tematy i komentarze oraz towarzyszące im emocje, w kolejnych okresach rozwoju pandemii. Wyniki badań, które mają przyczynić się do łagodzenia skutków pandemii, eliminacji nasilonych lęków i obaw społecznych, które stały się nieodłącznym elementem życia uczniowskiego oraz co może już niebawem bardzo się przydać czyli naprawy niedociągnięć systemu edukacji zdalnej, będą dostępne w październiku, ale już teraz wiadomo, że o dziwo jest przynajmniej jeden pozytywny aspekt czasów epidemii. Generalnie bowiem, choć nie brakowało przypadków nasilenia patologii społecznych, nastąpiło wzmocnienie więzi rodzinnych.           

Opracowanie BC 


Źródło:  

17 komentarzy do wpisu „Jak pandemia wpłynęła na młode pokolenie?”

  1. corn cdc approved hydroxychloroquine husband [url=https://hydroxychloroquined.online/ ]studies show hydroxychloroquine works[/url] proprioception idaho bans hydroxychloroquine

    Odpowiedz

Dodaj komentarz