Deklaracja Warszawska
15 sierpnia 1920 roku w święto Wniebowzięcia Matki Bożej, za wstawiennictwem Maryi Królowej Polski, my Polacy odnieśliśmy swoje wielkie zwycięstwo!
Gdy nad Polską zawisło śmiertelne niebezpieczeństwo, gdy sytuacja wydawała się wręcz beznadziejna, gdy żądne krwi i oszalałe chęcią gwałtu bolszewickie hordy zbliżały się do Warszawy, z pomocą Polsce przyszła Bogurodzica. 15 sierpnia to nasz dzień wdzięczności i modlitewnej pamięci o tysiącach żołnierzy, którzy poświęcili wszystko, aby ocalić Ojczyznę.
Tysiące polskich żołnierzy nosiło na piersiach medaliki i ryngrafy z Matką Bożą, a w kieszeniach mundurów różańce. Byli ludźmi takimi jak my, ze swoimi wadami i słabościami, ale mieli w sercach i duszach głęboką wiarę. Wielkie procesje z relikwiami świętych i msze polowe na placach Warszawy gromadziły tysiące ludzi.
Matka Boża Zwycięska objawiła się dwa razy w sierpniu 1920 r. na polach bitew pod Warszawą. Świadczą o tym liczne relacje uciekających w przerażeniu bolszewickich sołdatów.
W roku 100-lecia Bitwy Warszawskiej trzeba nam przypominać maryjność Polaków, przypominać, że do roku 1926 to Bogurodzica była Hymnem Wojska Polskiego, godłem Polski był orzeł w koronie z krzyżem, hasłem Polaków był Bóg, Honor i Ojczyzna zaś obraz Matki Bożej Łaskawej był herbem Warszawy.
Musimy zobaczyć Bitwę Warszawską jako wielką wiktorię w wojnie chrześcijańskiej Polski z cywilizacją śmierci. Wojnie, która trwa ! Musimy w tym właśnie miejscu stwierdzić, że dzisiejsza Polska nie jest krajem spełniającym przykazanie “Nie zabijaj”. Trwa tu i teraz wojna o pamięć, o prawdę historyczną.
Nie mamy godnego upamiętnienia Bitwy Warszawskiej.
Świat, Polacy w kraju i na całym świecie czekają na dopełnienie przez Polskę zwycięstwa nad komunizmem, czekają na Polskę prawdziwie chrześcijańską, szanującą życie i godność każdego człowieka od naturalnego poczęcia do naturalnej śmierci.
My, zgromadzeni w Ossowie na polu bitwy w stulecie Bitwy Warszawskiej, tego prawdziwego Cudu nad Wisłą, oczekujemy, że Ojczyzna świętego Jana Pawła ll zrealizuje jego testament i stanie się prawdziwym Królestwem Chrystusa Króla i Maryi Królowej Polski.
Na znak tego wielkiego zwycięstwa postanawiamy rozpocząć sypanie Kopca Zwycięstwa – widomego znaku naszej wdzięczności bohaterom tych zmagań i niezłomnej wiary w ostateczne zwycięstwo naszego Króla i Królowej.
Tak nam dopomóż Bóg.
Skład Komitetu Inicjatywnego (w kolejności alfabetycznej):
Marcin Dybowski,
Łukasz Korwin,
Andrzej Melak,
Jerzy Szpak