30 lat temu rozwiązano PZPR. Wielu prominentnych członków partii rozpoczynało swoją karierę od służby w LWP. Poniżej fragment akt personalnych Mieczysława Rakowskiego, premiera (1988-1989) i ostatniego I sekretarza PZPR (1989-1990).
Uwagę w dokumentach zwraca szczegółowa opinia przedstawiającego do mianowania:
Ppor. Rakowski Mieczysław jest bardzo wartościowym oficerem. Samodzielny z wysokim poziomem odpowiedzialności służbowej i społecznej. Wytrwały w pracy, systematycznie i uporczywie pracuje nad sobą. Posiada wybitne zdolności dziennikarskie. Obecnie jest na szkole dziennikarskiej przy KC PZPR. Umie organizować pracę i umiejętnie ją prowadził na kursach, obozach młodzieżowych, oraz w roku 1948 w zorganizowanej brygadzie na terenie Czechosłowacji, która zdobyła 1 -miejsce. Moralnie prowadzi się bez zarzutu. Bezgranicznie oddany Socjalizmowi. Wobec przełożonych zdyscyplinowany, wobec podwładnych – taktowny – dobry wychowawca. W pełni zasługuje na awans.
No cóż, dla komunistów zdobycz bezcenna – a w tym czasie faktycznie musiał się wyróżniać na tle sowieckiej swołoczy. Nie mniej prowadzony przez oficerów LWP doszedł do stanowiska premiera marionetkowego rządu PRL.
Jego oddanie komunizmowi oddaje charakterystyka służbowa:
Ppor Rakowski Mieczysław s.Franciszka jest oficerem zdyscyplinowanym, karnym – inteligentny o dobrej pamięci i uwadze. Studiuje na W.S.P.Sp. Wykazał się bardzo dobrym organizatorem i fachowcem w pracy Pol.-Wych. (polityczno-wychowawczej). Posiada dużo przedsiębiorczości i inicjatywy. Politycznie wyrobiony i uświadomiony bardzo dobrze. Posiada duży krytycyzm i samokrytycyzm. Pracuje bardzo dużo nad podniesieniem poziomu ideologicznego kadry wojskowej i cywilnej. Gorący zwolennik Polski Socjalistycznej.
MSz
Czekamy na dalsze ciekawostki – niemniej tak właśnie powstawał „kwiat” polskiego(?), salonowego dziennikarstwa pod okupacją sowiecką.
Awesome post! Keep up the great work! 🙂