5 marzec 1940 r. – Zbrodnia katyńska. Wyrok Stalina początkiem ludobójstwa.
Po pięciu miesiącach więzienia polskich jeńców z 1939 r. NKWD doszło do wniosku, iż bez względu na okoliczności nie pogodzą się oni ze zniewoleniem swojej ojczyzny. Na wniosek Ławrientija Berii, komisarza spraw wewnętrznych, Józef Stalin i jego najbliżsi współpracownicy podpisali decyzję o rozstrzelaniu bez procesu sądowego 14,7 tys. polskich jeńców wojennych oraz 11 tys. innych jeńców /policjantów, żołnierzy KOP-u i urzędników państwowych/. Na podstawie tego dokumentu Rosjanie w Katyniu i innych miejscach zamordowali 21 768 polskich patriotów.
11 kwiecień 1943 r. Początek kłamstwa katyńskiego. Ujawnienie zbrodni na polskich oficerach.
Po zawarciu układu Sikorski-Majski w ZSRR rozpoczęto formowanie polskich oddziałów zbrojnych, a z więzień i łagrów uwolniono tysiące Polaków. Wielu z nich ruszyło do punktów werbunkowych. Szybko okazało się, że zgłasza się do nich niewielu oficerów. Polskie władze bezskutecznie próbowały dowiedzieć się w Moskwie, jaki los spotkał „zaginionych” żołnierzy.
11 kwietnia 1943 r. Niemcy poinformowały o odnalezieniu w okolicach Katynia masowych grobów polskich oficerów. Sojusznik naszych sojuszników zaprzeczył, by miał cokolwiek wspólnego z tą zbrodnią.
14. listopada 2007 roku Sejm RP ustanowił dzień 13. kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.