Budynek wysokogórskiego obserwatorium meteorologicznego im. Tadeusza Hołdysa położony na szczycie góry Śnieżka został wpisany do rejestru zabytków województwa dolnośląskiego.
Wzniesiony w latach 1969-1974 budynek wg zwycięskiego projektu architektów Witolda Lipińskiego i Waldemara Wawrzyniaka stał się symbolem regionu i na stałe wpisał w pejzaż Dolnego Śląska.
Nietypowy jak na czas powstania projekt często porównywany był do obiektu kosmicznego, a inspiracji doszukiwano się w modnym w owym czasie temacie UFO. Sami architekci wielokrotnie podkreślali, że inspiracją był surowy, pozbawiony roślinności krajobraz szczytu Śnieżki.
Zasugerowały mnie charakterystyczne dla Karkonoszy grupy skalne uformowane erozją. Ze spiętrzeń eliptycznych głazów zapożyczyłem przyszły kształt obiektu. W grę wchodził też aspekt aerodynamiczny, dominujący przy konstrukcji samolotów, o których jako zamiłowany szybownik wiele się naczytałem.
Z uwagi na wiejące na Śnieżce silne wiatry taką opływową, aerodynamiczną sylwetkę dyktowała nie tylko troska o trwałość budowli, ale i o potrzeby, wynikające z zadań obserwatorium.
(Witold Lipiński w wywiadzie dla Marii Jarmolukowej)
Jako dzieło architektury współczesnej o wysokich wartościach historycznych, artystycznych i naukowych, obiekt zasługiwał na ujęcie go w rejestrze zabytków.