Podczas przejazdu Ignacego Paderewskiego przez Poznań rozpoczęły się starcia z Niemcami, które zainicjowały powstanie. W krótkim czasie walki rozprzestrzeniły się na całą Wielkopolskę. Początkowo dowodził nimi mjr Stanisław Taczak, a od stycznia 1919 r. na czele Armii Wielkopolskiej stanął gen. Józef Dowbór-Muśnicki. Było to jedno z czterech, obok powstania wielkopolskiego w 1806 r., powstania sejneńskiego w 1919 r. i II powstania śląskiego w 1920 r., zwycięskich powstań w dziejach Polski. Jednocześnie to pierwsze z polskich powstań z tamtego okresu, które umożliwiło realizację wszystkich założonych celów politycznych.