Św. Jan Bosko: „Kapłan nie idzie do Piekła lub Nieba sam, lecz w towarzystwie dusz zbawionych lub potępionych przez jego pracę”.
„Bije w nas dziś fala, co wszystko nam burzy – jakiś mętny „katolicyzm”,
z którym można pogodzić wszystko – nieuczciwość, krzywdę bliźniego, bezwstyd… Jak niegdyś nasi królowie ogłaszali pospolite ruszenie, tak i ja dzisiaj wzywam wszystkich do świętej wyprawy w obronie wiary. Prośmy o dusze mocarne, o pokolenie orle, o bohaterski czyn, o świętość. (…) Niech dzisiaj Jezus na swej drodze krzyżowej wzbudza nie tylko nasze współczucie, ale postanowienie śmiałego czynu apostolskiego ku ratowaniu świata. Prymas niech prosi lud o poprawę życia, modlitwę i codzienny różaniec. Biskupi mają wzywać naród do modlitwy za ojczyznę. Kapłani niech zaklinają lud, aby się modlił i pokutował. Świat będzie strasznie ukarany za to, że nie przyjął Boga”. (Sł. B. Ks. Kard A. Hlond).
Oto pełna treść APELU do Biskupów Polski:
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Ekscelencjo, Czcigodny Księże Biskupie
Ośmielam się prosić Ekscelencję Czcigodnego Księdza Biskupa wobec sytuacji, w jakiej staje Kościół i nasza Ojczyzna.
Przed nami druga tura wyborów prezydenckich na Prezydenta Rzeczypospolitej. Jako katolicy jesteśmy świadomi sytuacji i wielkiego zagrożenia dla Kościoła i Ojczyzny. Pan Bóg dopuszcza, ponieważ jako Naród wszyscyśmy pobłądzili.
Nie przestrzegamy Dekalogu. Otrzymaliśmy po raz kolejny szansę, by zostało ustanowione prawo chroniące każde życie. Niestety, nie wykorzystaliśmy. Nie jest respektowane prawo poszanowania niedzieli, chociażby nie robienia zakupów. Jest wiele prywatnych sklepów, które są otwarte w niedziele. Nie szanują świętych dni nawet rolnicy (wykluczając sytuacje nadzwyczajne pogodowe w okresie żniw). Wieś już nie jest ostoją wiary i katolicyzmu.
W rodzinach nie potrafimy właściwie wychowywać młode pokolenia w duchu wiary, miłości do Boga i Ojczyzny. Szóste przykazanie Dekalogu dla większości społeczeństwa przestało mieć jakiekolwiek znaczenie.
W świątyniach utraciliśmy poczucie Sacrum, np. zapominając o tym, że jest to Boży Dom,
w którym nie potrafimy właściwie się zachować, nie prowadzić głośnych rozmów.
Przed Tabernakulum, w którym mieszka Bóg, przestaliśmy klękać. Ile w naszej Ojczyźnie jest świętokradzkiej Komunii Świętej, np. w każdą niedzielę, kiedy uczestniczymy w Mszy Świętej, przyjmujemy Pana Jezusa do naszych serc i skazujemy Go na cierpienie, bo idziemy do sklepu na zakupy i profanujemy dzień Pana. Pan Jezus jest przyjmowany w Komunii Świętej i jednocześnie zabijany w drugim człowieku – np. zabijając lub przyczyniając się do zabicia nienarodzonego dziecka. Przykładem są politycy, którzy przystępują do Komunii Świętej, a nie chcą stanowienia prawa chroniącego każde życie i dobro rodziny.
Winą jesteśmy obciążeni wszyscy. Potrzebujemy światłych, odważnych Pasterzy, którzy będą prowadzili nas po ścieżkach Pana, a kiedy trzeba – upominali. Św. Jan Paweł II przestrzegał, że zatraciła się granica pomiędzy dobrem i złem, o tym, że „Przywrócenie właściwego poczucia grzechu jest pierwszym sposobem przezwyciężenia poważnego kryzysu duchowego, jaki trapi człowieka naszych czasów”. (adhortacja apostolska „Reconciliatio et paenitentia”).
Ze Starego Testamentu wiemy, jak Pan Bóg błogosławił Narodowi, który był przez Niego umiłowany. Ale kiedy ten Naród się sprzeniewierzył przeciwko Bogu i Jego świętym prawom, był karany aż po niewolę na długie wieki.
Grzechami w naszej Ojczyźnie bardzo zraniliśmy Pana Boga w Trójcy Jedynego. Wzgardziliśmy Jego miłością. Bóg został wyrzucony z serc wielu Polaków i z polskich rodzin. Pan Jezus w naszej Ojczyźnie jest bardzo cierpiący, biczowany i krzyżowany.
Czyż w obliczu narastającej fali nienawiści do Kościoła, a tym samym do drogiej nam Ojczyzny, w obliczu realnego zagrożenia, nie powinniśmy postąpić jak mieszkańcy miasta Niniwy?
Królowa Estera prosiła naród Żydowski o trzy dni postu i pokuty, by uratować go od zagłady. Święty Jan Bosco otrzymał dar wizji, w której Bóg pokazał mu ratunek dla atakowanego na morzu „okrętu” Kościoła: dwie kolumny, a na nich statuetka Matki Bożej I Najświętszy Sakrament.
Ośmielam się gorąco prosić Ekscelencję Czcigodnego Księdza Biskupa o rozważenie zwrócenia się z prośbą do wszystkich parafii w diecezji – o podjęcie w dniach od 9 – 11 lipca br. przed Najświętszym Sakramentem modlitwy wynagradzającej i przebłagalnej, o wołanie do pokuty i postu, o uwielbienie Pana Boga w Trójcy Jedynego. O zwrócenie się z prośbą do wszystkich chorych o ofiarowanie cierpienia w intencji Kościoła i Ojczyzny. O błaganie przez modlitwę różańcową i wstawiennictwo Matki Najświętszej jako naszej Królowej o kolejną szansę dla naszego Narodu. Jeżeli zjednoczymy się w całej naszej Ojczyźnie na pokucie i modlitwie, może Pan Bóg odwróci od nas swój gniew i okaże nam miłosierdzie. Proszę pokornie jako córka Polskiego Narodu.
Ekscelencjo, Czcigodny Księże Biskupie. W dniach od 29 czerwca do 5 lipca jesteśmy na pielgrzymim szlaku z Instytutu Świętej Rodziny w Łomiankach do Gietrzwałdu. W pielgrzymce
w intencji rodzin towarzyszy nam wielu duchowych pielgrzymów z całej Polski.
W imieniu współorganizatorów serdecznie proszę o Pasterskie Błogosławieństwo, o duchowe towarzyszenie nam, szczególnie 5 lipca w Gietrzwałdzie podczas czuwania modlitewnego – wynagradzając Panu Bogu i prosząc o błogosławieństwo dla polskich pasterzy, kapłanów,
o świętość życia dla duchowieństwa, o nowe powołania.
Z darem modlitwy i z należnym szacunkiem
Krajowy Koordynator Wspólnot Nieustającego Różańca Świętego
Piesza Pielgrzymka Łomianki – Gietrzwałd 2020 r.
Analogiczne APELE skierowane zostały drogą listowną do polskich Arcybiskupów i Kardynałów.