Podczas wojny polsko-szwedzkiej /1600-1611/ twierdza Wolmar na Inflantach została zajęta przez Szwedów. Na odsiecz ruszyła polska armia licząca 15 tys. żołnierzy pod wodzą Jana Zamojskiego. Twierdzy otoczonej ponad metrowej grubości murem i głęboką fosą broniło 1000 żołnierzy dowodzonych przez Carla Gyllenhielma i Jacoba de la Gardie. Oblężenie rozpoczęło się 18 października. Po dwóch miesiącach hetman Zamojski poprowadził szturm na twierdzę. Polscy żołnierze zdobyli Wolmar i wzięli do niewoli obu szwedzkich dowódców.