28 listopada, w 77. rocznicę rozpoczęcia przez Niemców pacyfikacji Zamojszczyzny, w Bibliotece Powiatowej w Krasnymstawie otwarto wystawę historyczną pt. „Dzieci Zamojszczyzny: historie prawdziwe”.
Dr Beata Kozaczyńska, autorka scenariusza i kurator wystawy opowiedziała o wystawie w formie wykładu.
Dzieci Zamojszczyzny to symbol męczeństwa polskich dzieci w czasie II wojny światowej. Ich wojenne losy łączą się z akcją wysiedleńczo-kolonizacyjną, którą Niemcy rozpoczęli na tym terenie w nocy z 27 na 28 listopada 1942 r. otaczając wsie: Skierbieszów i Sady, położonych w powiecie zamojskim i wysiedlając mieszkańców. W strefie wysiedleń znalazło się 110 tysięcy mieszkańców Zamojszczyzny, w tym około 35 tysięcy dzieci, zamieszkujących 297 wsi. Akcja ta stanowiła najbardziej tragiczny epizod zbrodniczej działalności okupanta niemieckiego, który nie miał precedensu w całej okupowanej Europie, z wyjątkiem tzw. rozwiązania kwestii żydowskiej i Romów. To właśnie na Zamojszczyźnie rozegrała się tragedia polskich rodzin. Dosięgła też niewinne i bezbronne dzieci – zbyt małe, by mogły udźwignąć karabin, by obronić się przed mordem… Wydarzenia, które miały wówczas miejsce na tym terenie, przekroczyły w swej okropności wszystko, czego doświadczył naród polski podczas okupacji niemieckiej”. Młodzież z I LO i II LO oraz dorośli wzięli udział w niezapomnianej lekcji historii. Ekspozycja na 33 planszach ukazuje dramat jaki rozegrał się na ziemi zamojskiej podczas II wojny światowej. Na wystawie zaprezentowano wojenne losy polskich dzieci wysiedlonych z Zamojszczyzny do obozów przejściowych w Zamościu i Zwierzyńcu, a stamtąd do Generalnego Gubernatorstwa, do powiatu puławskiego oraz do Rzeszy na przymusowe roboty. To również historia polskich dzieci odebranych rodzicom, które zostały zgermanizowane i po wojnie żyły w nieświadomości swojej tożsamości. Wystawa prezentuje losy, historie, przeżycia i ludzkie dramaty, o których mamy obowiązek pamiętać.
tekst: powiat krasnostawski