Gdańsk- „genderowcy inaczej” zakłócą ciszę wyborczą a PKW rżnie głupa! – 30% albo L

Poniżej publikujemy opinie prawną Kancelarii Ordo Iuris w sprawie szykowanej prowokacji w Gdańsku, kiedy to w sobotę dojdzie do zakłócenia ciszy wyborczej z udziałem lewackich działaczy politycznych i społecznych – Państwowa Komisja Wyborcza udaje, że trawestując ( a może lepiej byłoby już napisać transwestując) klasyka „problemu ni ma i nie bedzie”. Dla PKW zasadniczo prawie nigdy nie ma problemu, gdy coś może dopomóc w fałszowaniu wyborów dla odpowiedniej opcji.

Opinia została tak przygotowana, aby móc ją wykorzystać w piśmie do właściwego organu. Jednocześnie to, jaki organ będzie właściwy w tej sprawie zależy przede wszystkim od tego, czy jest to zgromadzenie cykliczne, czy też nie. W pierwszym przypadku rzeczywiście należy skierować je do wojewody, natomiast w drugim organ gminy. Trzeba także pamiętać, że zakaz zgromadzenia może zostać wydany najpóźniej na 96 godzin przed planowaną datą jego rozpoczęcia. Wojewoda Pomorski otrzymał tę opinię oraz zwróciliśmy się do niego z apelem o przeciwstawienie się temu naruszeniu Kodeksu Wyborczego.

Poniżej opinia prawna:

Niedopuszczalność przeprowadzenia „parady równości” w okresie trwania ciszy wyborczej

Prawo do organizowania zgromadzeń i uczestniczenia w nich – podobnie, jak każde inne prawo gwarantowane przez Konstytucję – nie ma charakteru nieograniczonego. Przede wszystkim na instytucjach państwowych spoczywa obowiązek zapewnienia niezakłóconego przebiegu zgromadzeń oraz zapewnienie wykonywania praw innych osób, w które organizowanie zgromadzenia bądź jego przebieg mogłoby godzić[i]. W polskim porządku prawnym podstawowym aktem regulującym wykonywanie prawa do gromadzenia się jest ustawa z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach[ii]. Jednak w praktyce zasady organizowania zgromadzeń, a zwłaszcza okoliczności ograniczające korzystanie z tego prawa, wynikają nie tylko z tej ustawy.

Zgodnie z ustawą z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy[iii]
w dniu głosowania oraz na 24 godziny przed tym dniem prowadzenie agitacji wyborczej, w tym zwoływanie zgromadzeń, organizowanie pochodów i manifestacji, wygłaszanie przemówień oraz rozpowszechnianie materiałów wyborczych jest zabronione (art. 107 § 1).

Kodeks wyborczy stanowi, że agitacją wyborczą jest publiczne nakłanianie lub zachęcanie do głosowania w określony sposób, w tym w szczególności do głosowania na kandydata określonego komitetu wyborczego (art. 105 § 1). Z brzmienia przepisu jasno wynika, że zachęcanie do głosowania na konkretnego kandydata jest tylko jedną z możliwych form agitacji wyborczej. Obejmuje ona wszelkie działania propagandowe, zmierzające do pozyskania poparcia wyborców dla określonych  poglądów, idei i haseł głoszonych przez komitet wyborczy lub kandydata[iv]. Jednocześnie ustawodawca nie przewidział, że agitacja wyborcza na rzecz kandydata bądź komitetu może być prowadzona jedynie przez te podmioty, stąd nie ma przeszkód, aby inicjatywę w tym zakresie podjęły osoby czy organizacje niestartujące w wyborach. Z tego względu w okresie ciszy wyborczej zabroniona jest wszelka agitacja wyborcza, a nie tylko ta, którą prowadzą startujący w wyborach lub komitety wyborcze.

Oczywiste jest, że cisza wyborcza stanowi ograniczenie gwarantowanego w Konstytucji prawa do organizowania pokojowych zgromadzeń, jednak jest ono podyktowane chęcią zagwarantowania przez ustawodawcę wyborcom spokojnego czasu na podjęcie decyzji wyborczej[v]. Stąd też uzasadnione jest zabezpieczenie w tym czasie wyborców przed jakąkolwiek formą agitacji czy promowania określonych ideologii bądź poglądów będących przedmiotem decyzji o charakterze wyborczym.

Jasnym celem ustawodawcy wprowadzającego przedmiotowe unormowania było „uwolnienie” wyborców od wszelkiego rodzaju oddziaływania mogącego wpłynąć na ich decyzję wyborczą. Dlatego należy uznać, że w czasie trwania „ciszy wyborczej” zabronione jest organizowanie zgromadzeń mających na celu wyrażenie treści zbieżnych z poglądami promowanymi przez komitety wyborcze wystawiające swoich kandydatów w danych wyborach. W tym kontekście należy rozważać dopuszczalność zorganizowania manifestacji środowisk LGBT w okresie trwania „ciszy wyborczej”, zwłaszcza w czasie najbliższych z zaplanowanych wyborów.

W związku z elekcją posłów do Parlamentu Europejskiego przypadających w Polsce 26 maja br. Państwowa Komisja Wyborcza zarejestrowania komitety wyborcze[vi] odwołujące się w swoim programie do tej ideologii – KKW LEWICA RAZEM – RAZEM, UNIA PRACY, RSS oraz KW WIOSNA ROBERTA BIEDRONIA. Pierwszy z wymienionych komitetów podnosi się w swoim programie m.in. chęć wprowadzenia Europejskiej Konwencji Praw Reprodukcyjnych, w której zagwarantowano by kobietom „prawo do decydowania o własnych ciałach”[vii]. Natomiast w programie „Wiosny Roberta Biedronia” postuluje się m.in. powszechny dostęp do antykoncepcji (w tym antykoncepcji awaryjnej, tzw. pigułki „dzień po”); dostęp do „bezpiecznego i legalnego” przerywania ciąży do 12 tygodnia, czy powszechny dostęp do rzetelnej edukacji seksualnej[viii]. Są to typowe postulaty środowisk LGBT, do których notabene przywołane komitety jasno odwołują się w swojej kampanii wyborczej. Wystarczy wspomnieć, że lider komitetu „Wiosna Roberta Biedronia” wielokrotnie brał udział w tego typu manifestacjach i jasno formułował w przestrzeni publicznej poparcie dla postulatów wysuwanych przez środowiska LGBT.

W tym kontekście należy ocenić prawną dopuszczalność zorganizowania 25 maja br. w Gdański przez Stowarzyszenie na rzecz osób LGBT Tolerado V Trójmiejskiego Marszu Równości. Organizator tego przedsięwzięcia deklaruje, że marsz ten ma stanowić zakończenie Trójmiejskich Dni Równości, a jego oficjalnym hasłem są słowa śp. Pawła Adamowicza „Miłość może tylko łączyć”, wypowiedziane do uczestników jednej poprzedniej edycji tego zgromadzenia[ix]. Stąd też zachodzi oczywista zależności pomiędzy ideami promowanymi przez przedmiotowe wydarzenie, a trwającą kampanią wyborczą do Parlamentu Europejskiego. Przede wszystkim kontekst odbycia zgromadzenia, silna obecność w trwającej kampanii wyborczej haseł odwołujących się do ideologii LGBT każe uznać, że tego typu marsze stanowią przejaw agitacji wyborczej, a więc promowania światopoglądów reprezentowanych przez kandydatów i komitety wyborcze biorące udział w wyborach i z tego powodu ich przeprowadzenie w okresie trwania ciszy wyborczej jest niedopuszczalne.

Poza tym należy podkreślić, że głównym celem Stowarzyszenia Toledo jest „działalność na rzecz osób LGBT w Polsce”[x], co jednoznacznie koresponduje z programami powyżej wskazanych komitetów wyborczych. Warto także zauważyć, że kandydatką w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu nr 1 obejmującym województwo pomorskie jest Magdalena Adamowicz, żona zmarłego prezydenta Gdańska, do działalności publicznej którego wyraźnie odwołują się organizatorzy przedmiotowego marszu. Z resztą sama kandydatka w swoich wypowiedziach publicznych wielokrotnie deklarowała chęć kontynuacji działalności swojego zmarłego męża. W związku z tym przeprowadzenie zaplanowanego marszu należy uznać za formę agitacji na rzecz jej kandydatury.

Biorąc pod uwagę te okoliczności nie ma wątpliwości, że zorganizowanie  25 lub 26 maja jakiejkolwiek formy zgromadzenia publicznego przez środowiska związane z ruchem LGBT będzie stanowić naruszenie „ciszy wyborczej”, a tym samym złamanie przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Trzeba pamiętać, że zgodnie z Kodeksem wyborczym każdy, kto, w związku z wyborami, w okresie od zakończenia kampanii wyborczej aż do zakończenia głosowania prowadzi agitację wyborczą podlega karze grzywny (art. 498). W związku z tak określoną sankcją karną, naruszenie ciszy wyborczej stanowi wykroczenie[xi], a więc zalicza się do grupy czynów zabronionych przez przepisy karne[xii].

                  Zgodnie z Prawem o zgromadzeniach organ gminy wydaje decyzję o zakazie zgromadzenia nie później niż na 96 godzin przed planowaną datą zgromadzenia m.in. jeżeli cel zgromadzenia lub jego odbycie naruszają przepisy karne (art. 14 pkt 1). Przepis ten stosuje się odpowiednio do zgromadzeń organizowanych cyklicznie (art. 26), które pozostają w kompetencji wojewody (art. 26a ust. 1). Jednocześnie w doktrynie słusznie podnosi się, że przepis ten nakazuje wydanie zakazu odbycia zgromadzeń prowadzących do naruszenia wszelkich przepisów karnych, a więc także wykroczeń[xiii].

                  W związku z powyższym nie ma wątpliwości, iż zorganizowanie zgromadzenia (parady równości) przez środowiska LGBT 25 maja br. jest niedopuszczalne i powinni spotkać się z wydaniem stosownego zakazu przez właściwy organ.