Mapa Spisza, Orawy i Czadeckiego. Fot. ze zbiorów Waldemara Grabowskiego
Na stronach Przystanku Historia pojawił się bardzo ciekawy artykuł dotyczący decyzji i planów związanych ze Śląskiem Cieszyńskim w czasach II wojny światowej.
Autor: Waldemar Grabowski zaczyna tak:
Zagadnienie włączenia Śląska Cieszyńskiego do państwa polskiego było aktualne od początku XX w. W 1918 r. wydawało się, przynajmniej przez moment, że proces ten zostanie załatwiony polubownie, na mocy porozumienia między Polakami a Czechami. Tak się, niestety, nie stało.
W dalszej części artykułu czytamy:
Zagadnienie Śląska Cieszyńskiego pojawiało się w pracach zarówno tajnego wojska (Armia Krajowa), jak i tajnej polskiej administracji (Delegatura Rządu na Kraj). Kierownictwo Polski podziemnej starało się nawiązać kontakt z przywódcami konspiracji czeskiej. Jak informował 15 listopada 1940 r. gen. Stefan Rowecki: „mamy szereg kontaktów z organizacjami wojskowymi czeskimi. Jedna z nich podaje, że działa na rozkaz Benesza”
W artykule przytoczony jest fragment z raportu operacyjnego nr 154/III Armii Krajowej mówiącego o planowanym powstaniu:
„Na ogół rozszerzenie powstania jest możliwe tylko w dwóch kierunkach: zachodnim i wschodnim. Działanie na Prusy Wschodnie i Gdańsk oceniam jako działania na cele wprawdzie bardzo ważne, ale dalsze, ponieważ wymagają one większych sił. Zamiarem moim jest rozszerzać powstanie przede wszystkim na zachód, a to w kolejności: 1) Wielkopolska, 2) Śląsk, 3) Pomorze. Nie wykluczam, że zmiana położenia wojennego w Europie może wpłynąć na zmianę kolejności. Akcję na zachodzie uważam za ważniejszą, ponieważ: 1) tam jest, mimo prześladowań niemieckich, masa ludności polskiej; 2) chcę jak najprędzej pozbyć się całego elementu niemieckiego, który na tereny [te] masowo napłynął i który trzeba radykalnie wytępić, zanim zaczną wchodzić w grę rozmaite czynniki hamujące tę akcję.”
Dalej zaczyna się robić jeszcze bardziej ciekawie – odsyłamy do pełnego artykułu:
Cygarek
źródło: Przystanek Historia PL